In mei 1974 kon Rinny samen met zijn vriendin Rian het huis van Arend Hetebrij aan de Onderduikersweg betrekken. In een brief aan Remco en Nans Heite schreef hij: "Er is wel wat aan op te knappen, maar dat is het wel waard. Eindelijk weer een eigen plek. We waren er wel aan toe. Ik heb de laatste tijd weinig geschilderd, alhoewel de zin er wel weer is." 

Rinny had zo zijn periodes dat hem artistiek gezien weinig uit handen kwam. De eerste tijd dat Rinny samen met Rian aan de Onderduikersweg woonde, besteedde hij aan het opknappen van de varkensstal waarin hij zijn atelier vestigde. Aardig is om te vertellen dat zijn opknapwerkzaamheden zich beperkten tot de benedenverdieping, want de kachelpijp kwam gewoon op de zolder uit, zodat de rook tussen de pannen door naar buiten kwam.

In deze periode had Rinny vaak problemen met de BKR (de Beeldende Kunstenaars Regeling) waarvan hij gedeeltelijk financieel afhankelijk was, omdat hij soms te laat zijn werk inleverde of helemaal niet. Typerend hiervoor is de volgende anekdote uit januari 1976 : Op een avond, het was hartje winter, klopte Rinny bij Otto de Vent aan, omdat hij de Mehari van Rian in de sloot had gereden. In deze auto lagen vier schilderijen die de volgende dag naar het BKR-depot in Hengelo gebracht moesten worden. De schilderijen zaten echter onder de modder. Ze hebben nog een paar dagen bij Otto in de kamer gestaan en zijn nooit in Hengelo terecht gekomen. In één van de schilderijen heeft hij later met de windbuks nog gaatjes geschoten.

Rinny heeft in zijn tijd aan de Onderduikersweg gelukkige tijden gekend, en hij heeft daar veel mooie werken vervaardigd. Wel bleek dat hij niet altijd de huur betaalde, terwijl ook de gasten die hij ontving niet altijd bij Arend Hetebrij in de smaak vielen. Uiteindelijk moest hij het pand in 1980 verlaten. Hoe zijn geestesgesteldheid op dat moment was, is heel duidelijk te zien op het schilderij dat hij in 1980 gemaakt heeft van het boerderijtje aan de Onderduikersweg.

Bij zijn vertrek is er veel werk verloren gegaan. Rinny hechtte er totaal geen waarde meer aan en heeft tientallen schilderijen, ambivalent als hij was, gewoon laten liggen. Zuinig was hij op dat moment niet op zijn doeken en tekeningen. Hij liet ze rustig op de vloer liggen, zodat Jan en alleman er overheen moesten stappen. Toen tijdens de verhuizing iedereen er letterlijk overheen moest stappen,  hebben zijn vrienden ervoor gezorgd dat een aantal werken zijn gered. Rinny nam hen dat hoogst kwalijk.

Foto: Schilderij van het boerderijtje aan de Onderduikersweg, en Rinny en Bolas voor het boerderijtje aan de Onderduikersweg.